میریام شاپیرو (متولد 1923)Miriam Schapiro
میریام شاپیرو هنرمند کانادایی، ساکن آمریکا از پیشگامان هنر فمینیستی است. او در تورنتو کانادا متولد شد و در دانشگاه ایالت آیووا تحصیل کرد و در آنجا با پائول براچ در سال 1946 ازدواج کرد، در سال 1951 آنها به شهر نیویورک نقل مکان کردند. شاپیرو و براچ در دهه 1950 و 1960 در شهر نیویورک زندگی کردند. در طول این دوره، شاپیرو به عنوان یک هنرمند بیانگر انتزاعی کارهای بسیار موفقیت آمیزی داشته است.در دهه 1970، او به کالیفرنیا رفت و برنامه هنری فمینیستی را در موسسه هنرهای کالیفرنیا با جودی شیکاگو تاسیس کرد.
آثار این هنرمند از دهه 1970 به طور عمده متشکل از کلاژ های مونتاژ شده از پارچه، که او به نام “femmages”نامید. در سال 1977 – 1978 فعالیت هایی مانند کلاژ، مونتاژ، دکوپاژ و عکسبرداری که توسط زنان انجام می شد برای هنرمند اهمیت خاصی یافت . بسیاری از آثار او در مجموعه های متعدد موزه از جمله موزه یهودی (نیویورک) و گالری ملی هنر برگزار می شود.
جایزه های او شامل جایزه هنرمند برجسته برای دستاوردهای طول عمر از انجمن هنر کالج است. شاپیرو در سالهای ابتدایی سبکهای اکسپرسیونیسم و مینیمالیسم کلاسیک را گسترش داد او در بسیاری ازآثارش تصویرهای فمینیستی را هم در کار خود خلق می کند. علاوه بر ایجاد یک مسیر برای خود و همکارانش، او برای احیای شهرت هنرمندان زن که توسط مورخان هنر فراموش شده یا رد شده بودند،تلاشهای بسیاری کرد. او به عنوان یک فعال برای به رسمیت شناختن حقوق برابر و احترام به خود و معاصرانش با جودی شیکاگو در پروژه هنری فمینیست و Womanhouse مشارکت داشت.استفاده او از متریال و موضوعاتش به خصوص درگیری های شخصی و حرفه ای، هنرمندان فمینیست قرن بیستم را تحت تأثیر قرار داد از جمله هنرمندانی که تحت تاثیر او بودند می توان به هانا ویلک و مری کلی اشاره کرد.
این هنرمند از موادی مانند دوخت، که از قلمرو” هنر زیبا “حذف شده و صرفا به عنوان” کار زن “تعریف شده است. با ترکیب این مواد و فرایندها سعی دارد این عمل زن را بالا ببرد و آنها را در کنار نقاشی های دیگر به همان اندازه به آنها جایگاه بدهد. این سبک بر آثار دیگر مانند طراحی پارچه، یا کاغذ دیواری تاکید می کند تا تلاش خود را برای تعریف مجدد فراتر از جنبش های اروپایی-آمریکایی، تحت سلطه مردانه قرن بیستم و با استفاده از عناصر سنتی زنانه از هنر انتزاعی، دوباره تکرار کند. شاپیرو عناصر تزئینی زنانه را به عنوان یک کیفیت مثبت پذیرفته است. آثار او با استفاده از رنگ های درخشان، الگوهای هندسی و متریالی که زنان در صنایع دستی از آن استفاده می کنند خلق شده است.
تجزیه و تحلیل این اثر: این اثر یک ساختار چوبی مستطیلی بلند که شباهت زیادی به یک خانه دارد است. شش بخش جداگانه (یا اتاق) هنگامی که شش پرده مربوطه باز می شود، نشان داده می شود. در بالای ساختار یک شکل مثلثی است که سقف خانه را تشکیل می دهد. هر اتاق تزئین شده از اتاق نشیمن و آشپزخانه به اتاق خواب متوسط می باشد. دو اتاق بالا شامل مهد کودک در سمت چپ و استودیوی هنرمند در سمت راست است.
Dollhouse به عنوان بخشی از مجموعه هنر هنری Womanhouse (1972) ایجاد شد. Schapiro همراه با دوست و همکار هنرمند جودوی شیکاگو و 21 دانشجو از برنامه هنر فمینیستی در این کار نوپا، یک خانه هالیوود رو به وخامت گذاشت و آن را با آنچه که به طور سنتی و مضمونی دیده می شد، پر کرد. هنرiهایی مانند صنایع دستی، سوزن دوزی و همچنین نقاشی و کلاژ.
این اثر نوعی نگاه انتقادی در مورد زندگی زنان است. او در این اثر میخواهد بگوید وقتی که در خانه بسته شد، خانه هیچ چیز را نشان نمی دهد.
Womanhouse یک عمارت هالیوود محکوم شده بود که توسط هنرمندان تبدیل به یک سری از اتاق ها با جنبه های مختلف تجربه زنان، و Dollhouse سطح دیگری از تخیل و فانتزی را به عنوان مجموعه ای از “اتاق در اتاق” فراهم می کند. محفظه ها با دستمال، حوله های چای، مبلمان مینیاتور و ملاقات های شخصی که شاپیرو و برودی از زنان در سراسر کشور جمع آوری کرده اند پر شده است. Dollhouse از مجموعه ای از آثار ساخته شده است که شاپیرو “زیارتگاه ها” نامیده است، که در آن او هویت های متحرک خود را به عنوان هنرمند، همسر و مادر بررسی می کند. اتاق نشیمن، آشپزخانه، اتاق خواب ستاره ای هالیوود، اتاق حرمسرا، مهد کودک و در طبقه بالا استودیوی هنرمند این نقش های متضاد را نشان می دهد. نمادهای مختلف این ایده را به چالش می کشد که زندگی زنان از انجام هنر جدی جلوگیری می کند. در عین حال، اتاق های کوچک در Dollhouse سلول هایی را نشان می دهد که زنان در زندان هستند
این اثر ترکیبی از قطعات پارچه پر جنب و جوش با رنگ برای ایجاد رنگین کمان از الگوها و اشکال است. این نتیجه بخشی از نقاشی هایی است که در اواسط دهه 1980 ایجاد شد
این اثر نیم دایره ای شکل با ردیف های متناوب از نوارهای عمودی قرمز و سفید، ردیف بالا شامل تصاویر گوناگون از چهره ها و همچنین تصویری از خود، هنرمندان زن انقلابی و پوشیدن کلاه و حجاب او به هنرمندان زن انقلابی و مدل های نقش می پیوندد. در زیر این اثر چکش و ستاره ی قرمز قرار گرفته است تا نشانگر نماد پرچم روسیه باشد. هنرمندان زن روسی نقش فعال در انقلاب روسیه ایفا کردند و به فرهنگ شوروی کمک کردند، اما توسط همکاران مردانه آنها به سرعت فراموش شد. برای شاپیرو، این کار راهی بود که این زنان را به «پیشروی آگاهی فرهنگی » بازگرداند.
یک پاسخ
بسیار طرح های جذابی بود و چه هنر مند خلاقی بود