مکتب ونیز VENICE ( ایتالیایی : ونتسیانو) ، Venetian school
مکتب ونیز یکی ازمکتبهای مهم نقاشی ایتالیایی، است که در قرون ۱۶و ۱۸ م شکوفان بود.
اززمانی که جنتیله وپیزانلو برای آرایش کاخ فرمانروا به ونیز رفتند ( 1410) ، نقاشی در این شهر اهمیت یافت. نقاشی ونیزی، در وهله نخست، تحت تاثیر مکتب پادوا و آثار آنتونلو دامسینا قرارگرفت ( هنرمند مذکور اسلوب رنگ روغنی فلاندری ها را بدانجا برد ). ازآن پس، غنای رنگ، اسلوب نقاشانه، و زیبایی احساس برانگیز از کیفیتهای شاخص نقاشی ونیزی دانسته شد.
نخستین استادان این مکتب عبارت بودند از خانواده های بلینی و ویوارینی. بعداً، هنرمندان برجسته ای چون جرجنه، تیستین، تینتورتو، وورنزه، در این شهر ظهور کردند. درسده هفدهم، یک دوره رکود پیش آمد. ولی در سده هجدهم، هنر تزیینی تپه پلو، منظره نگاری کانالتو وگاردی ، و مردم نگاری پیاتستا باعث احیای مکتب ونیزی شدند.
یک پاسخ
سکی ازمکتب های جالبی که مردم ونیز درست کردند