کتاب « بیکن و جاکومتی» که برای نمایش در Fondation Beyeler منتشر شده، برای اولین بار است که نشان می دهد مشترکات و همپوشانی های شگفت انگیز بین این دو هنرمند بزرگ وجود دارد. آلبرتو جیاکومتی (1901-66) و فرانسیس بیکن (990-1909) دوست و رقیب یکدیگر بودند. آن ها چشم انداز خلاقانه هنر را در نیمه دوم قرن بیستم گسترش دادند. اشتراکات این دو هنرمند در این کتاب بررسی شده است که خلاصه ای از آن موارد در ادامه آورده شده است.
- بیکن و جاکومتی هر دو فضایی بسته مانند قفسهای محدود را در آثارشان به عنوان وسیله ای برای جدا کردن فرم در محیط اطراف خود به کار برده اند.
- هر دو به مورد مطالعه، کپی و تفسیر از استادان قدیمی پرداختند.
- هر دو فیگورهایی را با بدن های متزلزل شده، تغییر شکل یافته خلق کرده اند.
- هر دو با وسواسی خاص پرتره های تغییر شکل یافته به اشتراک می گذارند.
- هر دو خود را به عنوان نقاش واقع گرایانه معرفی کرده اند که بخشی از انتزاع نیز در آن ها وجود دارد.
نقاش ایزابل راسورن Isabel Rawsthorn نقشی کلیدی در رابطه بین بیکن و جاکومتی ایفا کرده است. او دوست نزدیک هر دو هنرمند بود. برای این نمایشگاه، آثار بیکن از مجموعه های بزرگ خصوصی و موزه های مشهور بین المللی از جمله موسسه هنر در شیکاگو، موزه هنر مدرن، نیویورک و مرکز پمپیدو، پاریس امانت گرفته شده است. آثار جاکومتی به طور کامل از Fondation Giacometti در پاریس آمده است. که شامل مجسمه های از هنرمند هستند که هرگز قبل از آن در معرض تماشای عموم قرار نگرفته است.
Select your comment provider from settings.