وب سایت برقع

در این تمرین شما می کوشید تا سنگینی مدل را نشان بدهید و این حقیقت را قبول کنید که مدل در فضا قرار دارد و به تمام جهات در فضا می تواند حرکت کند. هنگامی که از مدل انسان استفاده نمی کنید اشیایی را برای مدل در نظر بگیرید که جسیم و توپر باشد. مراحل اجرای طرای در ادامه آمده است.

1. نحوه قرار گرفتن مدل را در نظر بگیرید و سنگینی آن را نیز حس نمایید. سعی کنید هر چه سریعتر جثه و حجم آن را نشان بدهید. پس از این عمل می توانید احساس خود را برای مرتب کردن قسمت های مختلف بکار بیندازیدمثلا نشان بدهید که ساق پا رو به عقب است و یا بازوی راست متمایل به جلو می باشد. ولی فقط به فکر سنگینی آن قسمتها باشید. اگر سنگینی مدل روی یک پا می باشد بایستی متوجه شوید که آن پا بیشتر از دیگری به زمین فشار می آورد.
2. هنگامی که مشغول چنین تمرینی هستید هرگز با خط طراحی نکنید به ندرت فکر کنید که دارید طراحی می کنید زیرا شما در جستجوی سنگینی هستید و حتما بایستی تمام فکر خود را متوجه مرکز کنید و حواستان به هیچ وجه متوجه کناره ها نباشد.
3. سعی نکنید از حافظه جهت پر کردن فرم استفاده کنید. راحت وآزادانه طراحی کنید معمولا حرکت دورانی مداد احساس حرکت از مرکز به سطح را ساده تر می کند. اول روی بخش بزرگ جسم حواس خود را متمرکز کنید و با انرژی خودتان وجود سنگینی مدل را حس نمایید.

طراحی و حجم ‍پردازی:

این تمرین مانند طراحی از جسم سنگین می باشد با این تفاوت که بعد از مشخص شدن سنگینی در کار به جزئیات مدل نیز پرداخته می شود.

1. ابتدا از داخل مدل شروع به کار می کنیم سپس از مرکز به سمت خارج به طراحی می پردازیم و کم کم شروع به کار کردن از جزئیات می شویم.
2. در این گونه از طراحی نباید از یک قسمت مدل شروع به طراحی کرد و به سمت دیگر رفت بلکه حرکت مداد بر روی کاغذ باید به طوری باشد که از جاهای تیره و سنگین شروع شود و سپس به جزئیات برود.
3. جاهایی که فرم به عقب می رود به مداد فشار وارد کنید و جائیکه فرم به طرف شما می آید از فشار مداد بر روی کاغذ بکاهید. وقتی که کار را تمام می کنید تیره ترین جای طراحی شما آن قسمتهایی از بدن است که از شما دور می شود.