وب سایت برقع

نام: تینتورتو یاکپو ربوستی: Tintoretto

تولد: ایتالیایی – 1518-1594

مکتب: ونیز،

موضوعهای آثار تینتورتو:

مذهبی، اساطیری، تمثیلی، و تک چهره

مختصری از زندگی:

1. 1. تینتورتو یکی از برجسته ترین نقاشان وابسته به جنبش منریسم به شمار می آید.

1. 1. در نخستین سندی که درباره او بدست آمده، به عنوان استاد معرفی شده است(1539).

1. 1. محتملا شاگرد تیسین و همکار بردنه بود. به عضویت انجمن اخوت رکوس قدیس درآمد(1565)، و سپس نقاش رسمی این انجمن شد.

1. 1. او زندگی موفقیت آمیزی را می گذرانید، و سفارشهای زیادی از دولت و حامیان خصوصی می گرفت. ولی به سبب نقض مقررات از محبوبیت چندانی برخوردار نبود.

1. پسرانش با نامهای دمنیکو و مارکو و دخترش به اسم ماریتا، نقاش و دستیار او بودند. دمنیکو پس از مرگ پدر کارگاه بزرگ وی را دایر نگاه داشت.

هدف تینتورتو مقام یک نقاش شیوه گرا:

دستیابی به هنر آرمانی از راه تلفیق شیوه های طراحی میکلانژ و رنگ آمیزی تیسین بود. او نه فقط شکلهای غول آسای میکلانژ، بلکه برخی عناصر مفید برای غنی کردن کارش را از دیگران وام گرفت.

روش خاصی تینتورتو برای اجرای سفارشها:

از روی “مدل های” مومی ساخته خود کار میکرد تا بتواند به مطالعه جلوه های نور بپردازد. سپس برای بررسی دقیق حرکتها به ” مدلگ زنده بازمیگشت. سرانجام، پرده نقاشی تمام شده را در محل نصب از لحاظ ارتباط با معماری و نور می سنجید. شماری طراحی از او به جای مانده که با خطهای موجز و قوی ترسیم شده اند.

مشخصه آثار اولیه تینتورتو:

1. 1. ترکیب بندی نسبتا ایستا

1. 1. نمایش رویداد اصلی در عمق صحنه

1. 1. بزرگنمایی پیکرهای پیش زمینه در وسط و اطراف تصویر

1. توزیع سراسری روشنی و تیرگی بود0مثلا، معجزه مرقس قدیس-1548).

بعدا، انبوه پیکرهای پرحرکت را با پرسپکتیو مورب یا متمرکز در وسط تصویر سامان می دهد. وبدین سان ترکیب بندیهای پویا تری می آفریند.

اوج توانایی او در داستان پردازی مهیج را در مجموعه،نقاشیهای اسکوئولا دی سان رکو می توان دید. در این مجموعه زندگانی مریم و مسیح با نمایشی از احساس عمیق به تصویر کشیده شده و قوی ترین و گیراترین ترکیب بندی آن مربوط به صحنه ” تصلیب ” است.

دستاورد تینتورتو در ترکیب بندی پیکرهای پر پیچ و تاب و نور پردازی نمایشی، پیش درآمدی برای هنر بارک محسوب می شود. تاثیر او بر ال گرکو نیز کاملا آشکار است.

از جمله دیگر آثارش: پیداشدن جسد مرقس قدیس (1562-15669، تک چهره خود هنرمند(1588)، شام آخر(1592).