وب سایت برقع

هانری د تولوز- لترک: Henri de Toulouse-Lautrec

لترک نقاش، طراح و چاپگر فرانسوی،1864-1901 به سبب دستیابی به زبانی موجز و گویا در طراحی، از پیشگامان هنر مدرن به شمار می آید. زندگی هنری کوتاه ولی پربار تولوز- لترک جلوه ای از دوران پر تب و تاب و غیر نامتعارف آخر قرن اروپا بود(بی سبب نبود که او نماینده این دوران یعنی اسکار وایلد را بسیار می ستود). او به مدت سیزده سال در پایگاه هنری اش در گوشه ای از محله من مارترزیست، ودر متن “تمدن شبانه” پاریس هر آنچه را دید بدون هیچ گونه داوری ثبت کرد. صحنه تالارهای رقص و کاباره ها، میخانه ها و سیرکها، پیکره و چهره خوانندگان و رقصندگان، بازیگران و روسپیان موضوع کار او بودند. نگاه تیز او درون اجتماع را – که خود جزئی از آن بود- کاوید، و عصاره واقعیت را برکشید. قیافه ها، حالتها، و حرکتها زیر چشمان نافذ و دستان توانای او به طرحهای بیانگر بدل شدند. نوآوری او در این بود که توانست به مدد خطهای سیال و پویا معادل تصویری ناب برایناپایدارترین لحظات واقعیت بیابد.

چاپ پسترهای لترک:

لترک با نوآوریهایش باعث انقلابی در هنر پستر شده است. خطهای ساده استادانه، سطحهای رنگی تخت ، و صراحت پیام دهندگی طرح، از مشخصات بارز پسترهای او محسوب می شوند. او با بهره گیری مناسب از امکانات لیتوگرافی رنگی شمار زیادی پستر به چاپ رسانید. (مثلا: پستر ژن آوریل-1893).

زندگی لترک:

او در یک خانواده اشرافی معروف به دنیا آمد. در نوجوانی هر دو پایش شکست و دیگر رشد نکرد. در پاریس زیر نظر بنا و کرمن آموزش دید(1822-1855). ولی به زودی از اصول آکادمیک روی گردانید و در کارگاه خود مستقلا به فعالیت هنری پرداخت. با طراحی نخستین پسترها و باسمه هایش به شهرت رسید(1891-1892). در نمایشهای گروهی سالن مستقلان و گروه بیست شرکت کرد. مدتی بعد باسمه های رنگی اش را در پاریس به نمایش گذاشت(1893).

ضمن چند سفر به لندن با اسکار وایلد بیردزلی آشنا شد. نمایشگاه دیگری از آثارش در پاریس بر پا داشت(1896). به سبب افراط در مصرف الکل، سلامت و توان کاری خود را از دست داد(1898). با این حال ، به هنگامی که در آسایشگاه به سر میبرد(1899)، آثاری در ارتباط با موضوع سیرک آفرید. آخرین پرده ناتمام او با عنوان امتحان دانشکده پزشکی(1901)، به روشنی فرسودگی جسمی و روحی اش را مینمایاند.

آثار لترک:

تولوز-لترک در پاریس با برنار و وان گوک آشنا شد. او از تجربه های امپرسیونیست ها درباره نور و رنگ باخبر بود، ولی به راه آنان نرفت. نخستین پرده نقاشی مهم او (سیرک فرناندو-1888)، از لحاظ صوری بیشتر با آثار مانه، دگا، گوگن و شره(هنرمند پستر ساز) قرابت دارد.

طرز دید ، انتخاب موضوع، و روش کار دگا بر او بسیار اثر گذاشت. همچنین به بهترین نحو از طرح و اسلوب باسمه های ژاپنی در جهت مقاصد خود بهره گرفت. همانند دگا با استفاده از رنگ ماده هایی گوناگون – غالبا به طور مختلط- کار می کرد. بسیاری از نقاشیهای او به روش رنگ آمیزی رقیق روی مقوا اجرا شده اند.

وان گوک، سرا، روئو، و پیکاسوی جوان تحت تاثیر هنر تولوز- لترک قرار گرفتند. از جمله دیگر آثارش: در کاباره مولن روژ(1892)، زن برهنه در برابر آینه(1897)، لیتوگرافی آقای انگلیسی در مولن روژ (1892).)