وب سایت برقع

کتاب های جامعه‌شناسی هنر

جامعه شناسی هنر. استریناتی، دومینیک. ۱۳۸۰ (۱۹۹۶).

مقدمه ای بر نظریه های فرهنگ عامه. ترجمه ثریا پاک نظر. گام نو. برگر، پیتر ال. ۱۳۷۵ (۱۹۷۶)

ساخت اجتماعی واقعیت، رساله ای در جامعه شناسی شناخت. ترجمه فریبرز مجیدی. انتشارات علمی و فرهنگی. دُبوار، سیمُن. ۱۳۸۵ (۱۹۴۷).

جنس دوم (تجربه عینی – حقایق و اسطوره ها). ترجمه قاسم صنعوی. توس. دریفوس، هیوبرت و پل رابینو. ۱۳۷۶ (۱۹۸۲).

میشل فوکو، فراسوی ساختگرایی و هرمنیوتیک. ترجمه حسین بشریه. نشر نی. رامین. علی (ویرایش). ۱۳۸۷٫

جامعه شناسی هنر. نشر نی. صحاف زاده، علیرضا. ۱۳۸۸٫ ه

هنر هویت و سیاست بازنمایی، درآمدی بر تاریخ اجتماعی هنر امریکا. نشر بیدگل. فوکو، میشل. ۱۳۷۸ (۱۹۷۵)

مراقبت و تنبیه، تولد زندان. ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهاندیده. نشر نی. فوکو، میشل. ۱۳۸۸ (۱۹۷۶).

اراده به دانستن. ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهاندیده. نشرنی. کاستلز، مانوئل. ۱۳۸۰ (۱۹۹۹).

عصر اطلاعات: اقتصاد، جامعه و فرهنگ. جلد ۲، قدرت هویت. ترجمه ی حسین چاووشیان. طرح نو. کهون، لارنس (ویرایش.) ۱۳۸۱ (۱۹۹۶).

متن های برگزیده از مدرنیسم تا پست- مدرنیسم. ترجمه و ویرایش عبدالکریم رشیدیان و دیگران. نشر نی. گیدنز، آنتونی. ۱۳۷۷ (۱۹۹۰).

پیامدهای مدرنیت. ترجمه ی محسن ثلاثی. نشر مرکز. گیدنز، آنتونی. ۱۳۸۶ (۲۰۰۰).

جامعه شناسی. ترجمه ی منوچهر صبوری. نشر نی. ملزر، آرتور و دیگران. ۱۳۸۵ (۱۹۹۹).

دموکراسی و هنر. ترجمه شاپور جورکش و دیگران. نشر چشمه. هابز، تامس و دیگران. ۱۳۷۹ (۱۳۳۸).

آزادی فرد و قدرت دولت. ترجمه ی محمود صناعی. نشر هرمس. وبر، ماکس. ۱۳۸۲ (۱۹۰۵).

اخلاق پرتستانی و روح سرمایه داری. ترجمه عبدالکریم رشیدیان و پریسا منوچهری کاشانی. انتشارات علمی و فرهنگی. یگانه، سیروس (ویرایش). ۱۳۸۶٫

جامعه شناسی هنر، مجموعه مقالات. فرهنگستان هنر.

کتاب «جامعه‌شناسی هنر؛ شیوه‌های دیدن» اثر «دیوید انگلیس» و «جان هاگسون» است.
ترجمه کتاب: جمال محمدی
نشر: نی
در توضیحات پشت جلد آمده است: «هسته‌ی اصلی برنامه‌ی پژوهشی جامعه‌شناسی هنر این گزاره است که تاریخ هنر تاریخ تحول درون‌ذاتی سبک‌های هنری نیست؛ بلکه داستان کشمکش گروه‌ها و گفتمان‌ها بر سر هویت‌بخشی به برخی آثار و دریغ‌داشتن این هویت/ برچسب از برخی دیگر است. این کشمکش‌ها همواره در چارچوب یک قلمرو رخ می‌دهند و درواقع برسازنده و خمیرمایه‌ی شکل‌دهنده‌ی همان جهان هنری یا میدانی‌اند که چیزی به اسم هنر و کسی به نام هنرمند در آنجا خلق می‌شود. آفرینش هنری و پویایی اجتماعی عمیقا درهم‌تنیده‌اند و درک روشمند این درهم‌بافتگی مستلزم طرد و نفی اسطوره‌هایی چون ذات/ اصالت اثر هنری، منشأ بدوی هنر و رازآلودگی/ تقدس هنر است. کتاب حاضر مشتمل بر مقالاتی در دو بخش تئوریک و مطالعه‌ی تجربی، می‌کوشد اهم آرای نظریه‌پردازان این حوزه را به بحث و نقد بگذارد و سپس با ارائه‌ی چند کار تحقیقاتی در خصوص موضوعات متنوع این حوزه (موسیقی، سینما، نقاشی، معماری، اپرا) نمونه‌هایی از شیوه‌ی انجام مطالعه‌ی تجربی و نتایج آن‌ها را در اختیار خواننده قرار دهد.»

جامعه شناسی هنر: اجمالی از تحقیق دکتر آریان پور درباره جامعه شناسی هنر

حق تکثیر: ت‍ه‍ران‌:دانشگاه تهران، دانشکده هنرهای زیبا، انجمن کتاب دانشجویان‏‫‏‏، ۱۳۵۴.

Image result for ‫کتاب جامعه شناسی هنر‬‎

سه پژوهش در جامعه‌شناسی هنر: پرودون، مارکس، پیکاسو

نویسنده: ماکس رافائل ( 1889ـ 1952)

مترجم: اکبر معصوم‌بیگی

این کتاب از سه بخش اساسی تشکیل یافته است. در بخش نخست

(پرودون و جامعه‌شناسی هنر)، رافائل نخست به آرمان شهر خواهی و وارثان امروزی “پرودون ” که انتزاع‌های عینی یا سورئالیسم انقلابی پدید می‌آورند، انتقاد می‌کند; سپس ضمن نقد آرای این سوسیالیست آنارشیست فرانسوی، دیدگاه‌های خویش را در باب قوای گوناگون انسان، ایده هنری، رابطه فرآورده‌های ایدئولوژیک و تمایز میان قلمروهای هنر، علم و فلسفه شرح می‌دهد.
(نظریه‌ی مارکسیستی هنر) نخستین بار در سال 1932در کشور آلمان به چاپ رسید که مقاله مهم و اساسی کتاب حاضر به شمار می‌رود. این مقاله مبتنی بر معرفت‌شناسی مارکسیستی یا نظریه آفرینش معنوی است و از این رو اهمیت دارد که گزارش کامل از مراحل گوناگون شیوه تحلیل “رافائل ” درباره علم تجربی هنر به دست می‌دهد.
“پیکاسو “نام دارد”. رافائل ” در این بخش نه به استعداد و توانایی شخصی پیکاسو، بلکه سرنوشت تاریخی بورژوازی در اروپا را ارزیابی می‌کند”. رافائل “بر این باور است”: که پیکاسو به راستی نماینده تمام عیار طبقه حاکم روزگار خویش است.”