وب سایت برقع

کاراوادجو: Caravaggio

1. ( میکلانجلو مریزی؛ آمریگی)( نقاش ایتالیایی، 1571- 1610). هنرمندی نوآور، که با سمت گیری واقعگرایانه بر بسیاری از هنرمندان بارک اثر گذاشت.
2. او نام خود را از نام شهر زادگاهش ( در نزدیکی میلان) بر گرفت. در میلان نزد نقاش پیرو منریسم آموزش دید.
3.  حدود سال1593 به رم رفت و مدتی برای نقاشان دیگر کار کرد اما دچار فقر شد و نامش در فهرست آدمهای ناباب ثبت شد. اما در زندگیش تغییری رخ نمود، زیرا کاردینال دل منته، نقاشی هایش را خرید و اجرای چند پرده ی مذهبی به او سفارش داده شد.

تاثیر جرجنه بر کاراوادجو:

 پیش از این، چند طبیعت بیجان مانند، سبد میوه، چند پرده با عنوان باکوس، و نیز چهره های زن و مردی را با عنوان فالگیر نقاشی کرده بود. تاثیر جرجنه را در این آثار میتوان باز شناخت.

روش واقعی نمود:

طرز نور پردازی و نقاشی های مذهبی اش( مثلا: شهادت متی قدیس)، از سوی مقامات کلیسا به عنوان آثاری عامیانه و اهانت آمیز مردود اعلام شد. ولی او در آثار بعدی نیز روش« واقعی نمود» صحنه های مذهبی را ادامه داد. برخی از نقاشان بر کارش خرده گرفتند و او را هنرمند ضد مسیح خواندند. برخی دیگر بر دستاورد های او ارج نهادند.

اواخر عمر کاراوادجو:

1. کاراوادجو، به هنگامی که در اوج موفقیت بود، مردی را در جریان یک منازعه به قتل رسانید؛ و به ناچار از رم گریخت. واپسین سال های زندگانی اش را در ناپل، مالت، و سیسیل در آوارگی به نقاشی پرداخت.
2. هر بار در پی نزاعی تازه، مجبور به فرار از شهری به شهر دیگر می شد. سرانجام در پالورمو در یک در گیری زخمی مهلک برداشت؛ به پُرتواراکوله رفت و در آنجا دیده از جهان فروبست. حامیان وی آثارش را حفظ کردند، و از گزند دشمنان بیشمارش مصون نگاه داشتند.

گسستن او از سنت:

1. او از ابتدای فعالیت هنری اعلام کرد که بر خلاف هنرمندان رنسانس در جستجوی زیبایی آرمانی نیست و هیچ معلمی جز طبیعت را نمی پذیرد.
2. روش نقاشی مستقیم از روی مدل، و انتخاب مدل ها از میان مردم کوچه و بازار- که حتی در نقاشی های مذهبی هم آنها را به همان صورت واقعی شان می نمود- نشان دهنده ی گسستن او از سنت بود.
3. ولی نباید وی را یک نقاش طبیعت پرداز صرف به شمار آورد، زیرا او دربرخورد با واقعیت، به مدد نور پردازی خاص و ایجاد حالت های نمایشی، از حد بازنمایی تقلیدی فراتر می رفت.

تاریک نگاری یا تنبریسم:

تاکید قوی بر تبانیهای تیره روشن، جنبه ای از نوآوریهایش بود که اصطلاح « تاریک نگاری» تنبریسم را در نقاشی رایج کرد.

سبک کار او در اسپانیا:

1. پیروی از آثار و سبک کار او در اسپانیا به پیدایی مکتب پیروان کاراوادجو، و هنر ولاسکس انجامید.
2. ژرژ دلاتور و برادران لونن در فرانسه، هنت هرست در هلند، روبنس و رمبرانت از نقاشی کاراوادجو بسیار تاثیر گرفتند.

 آثار کاراوادجو:

گرویدن بولس قدیس به مسیحیت( حدود 1601)؛ شام در امائوس( حدود 1601)، پایین آوردن جسد مسیح از صلیب ( حدود 1604)، مرگ مریم عذرا( حدود1606).