نقاشی قهوه خانه ای

نقاشی قهوه خانه ای:

یکی از انواع شیوه بومهای نقاشی در سده اخیر ایران نوعی نقاشی روایی موسوم قهوه خانه ای است که آن را خیال نگاری نیز نامیده اند. سابقه نقاشی قهوه خانه ای را به دوران صفوینسبت می دهند اما دوران رشد و شکوفایی آن را در زمان مشروطیت و دوره پهلوی می دانند. این شیوه از نقاشی براساس سنت های هنر مردمی و دینی و با اثر پذیری از طبیعت نگاری مرسوم آن زمان توسط هنرمندان آموزش ندیده بوجود آمد ابزار ننقاشان قهوه خانه ای, رنگ روغنی بود و بوم های بزرگ آنها تصاویری روایی را جهت نسب بر دیوار قهوه خانه ها, تکایا, حسینیه ها, زورخانه ها و حمام ها تهیه می کردند. داستان های شاهنامه وقایع کربلا, قصص فرآن و یا حکایت های عامیانه و مردمی موضوع این پرده ها را تشکیل می داد. در نقاشی های قهوه خانه ای از پرسپکتیو مقامی استفاده می شد اساتید معروف این شیوه:

  • محمد مدبر
  • حسین قوللرآقاسی
  • فتح الله قوللر
  • حسین همدانی
  • حسن اسماعیل زاده
  • عباس بلوکی فر

 

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0