این نقاش همشهری من است

این نقاش همشهری من است/ به بهانه نمایش آثار “احسان میرحسینی” در تهران

قرمزی برقع یک زن، در وسط یک تابلو با زمینه سفید به شیوه سورئال . چشمانم در حال دویدن برای رسیدن به نام نقاش هستند . “احسان میرحسینی” نقاش هرمزگانی که برقع در کارهایش حکم اثر انگشت وی است …

هرمزگان نیوز/ مینا کیانی: بعدازظهر یک روز ابری از آخرین ماه سال است؛ به پیشنهاد یکی از دوستان اهل هنرم به گالری آریا سر می زنیم. با این پیش زمینه که نمایشگاه نقاشی برپاست. به کوچه زرین که می رسیم نم نم باران شروع می شود. پیچک های همیشه سبز همچون نقوش نقش برجسته بر یک زمینه سفید در و دیوار گالری و لطافت باران ،به تو خوش آمد می گویند. از پله ها پایین می رویم دیوارها پوشیده شده با قاب هایی است کوچک که بزرگترین هاشان ضلع بزرگشان بیشتر از 35سانتی متر نمی باشد .

دیوار ها از هر سو فریاد می زنند به من نگاه کن! و من که ذهنیتی از نمایشگاه نفاشی تابلو های کوچک گالری آریا نداشتم از دیدن قابهای کوچک به وجد آمده بودم . به ترتیب ورودم راسته دیوار ورودی را برای تماشا انتخاب می کنم. تابلو ها، عنوان ها و نام نقاش ها را با وسواس نگاه می کنم . نقاش را متصور می شوم و لحظه نقش آفرینی اش را .

قرمزی برقع یک زن، در وسط یک تابلو با زمینه سفید به شیوه سورئال . چشمانم در حال دویدن برای رسیدن به نام نقاش هستند . “احسان میرحسینی” نقاش هرمزگانی که برقع در کارهایش حکم اثر انگشت وی است . با تندی به جسته جوی ردی از دریا و شرجی بر دیوارهای دیگرهستم. قابی از تور، بوی شرجی را حس می کنم .قابی دیگر که زنان بندری با رنگ رنگ لباسشان در حصار قاب ایستاده اند . دستان نو عروس بندر، به ناز با نقوشی از حنا در مرکز یک تابلو دیگر و باز هم قاب های دیگر. شبیه کسی هستم که به جای غریبی دعوت می شود و بعد می بیند یکی از میزبانان دوستش است. دیگر حس غریبی نیست .

دوستم را صدا می زنم و تابلوهای نقاشی میرحسینی را به او نشان می دهم . “این نقاش همشهری من است “. او از شهر من فقط رضا صادقی را می شناسد و تصاویر مبهمی از سفری در بچگی .می گوید اصالت این تابلو ها نیز مانند سفرم به بندرعباس در حافظه تصویری ام خواهد ماند. به دوستم می گویم که قرار گرفتن 6 تابلو از احسان میرحسینی در این نمایشگاه یعنی : موفقیت.

از متصدی نمایشگاه می پرسم چه تعداد اثر و چه تعداد هنرمند در این فستیوال شرکت داشته اند. می گوید:هزار و پانصد هنرمند با ارسال دو هزار و پانصد اثر شرکت کرده اند که در نهایت آثار 325 هنرمند به نمایش در آمده است. با یک درصد گیری ساده متوجه می شوی چیزی حدود یک پنجم از هنرمندان به مرحله نهایی فستیوال آریا رسیده اند . و احسان میرحسینی که با 6 اثر شرکت داشته و هر 6 اثر به مرحله نهایی راه پیدا کرده ،بدان معنی است که به موفقیت در خوری دست یافته است.

موفقیت یعنی این. یعنی اینکه شهر من و همشهریانم استعدادهای بلقوه ای دارند که اگر امکانات گسترده تهران را می داشتند این دیوارها پوشیده از نمادها و نشانه های هرمزگان بود. اینکه هنرمند 27 سالع بندرعباسی توانسته این چنین قدرتمند تابلوهایش را در کنار تابلو های کامبیز درمبخش،پریوش گنجی،گیزلا وارگاسیانی،رضا هدایتی، علی ندایی و دیگر استادان بنام عرصه نقاشی تثبیت کند . چه حس خوبی است .

و اینکه در شهر من هنر نقاشی در سطح حرفه ای آنگونه که باید پاس داشته نمی شود، چه حس بدی است . اینکه موفقیت های هنری همشهریان من در عرصه های ملی و بین المللی اطلاع رسانی نمی شود، حس بدتری است .

آخرین دیوار با دایره های نارنجی ، حکم تابلو ایستی است که باید توقف کنی! لیستی از نام نقاشان و تعداد آثار فروخته شده آنان در این عرصه رقابتی تنگاتنگ بر سینه دیوار خودنمایی می کند. دیدن 3 دایره نارنجی در کنار نام احسان میرحسینی نشانه رضایت بخشی است که کیفیت و نوع نگاهش به نقاشی خریدارانی دارد. خریدارانی که شاگردان، دوستان و اقوام او در تهران نیستند .

پله ها را بالا می آییم ،باران تندتر شده و من سرشارم از اینکه از ایستگاه پله اول تا ایستگاه مترو چهارراه ولیعصر به دوستم بگویم و بگویم . از هنر هنرمندان همشهریم ،از کمبود ها و ضعف های خود خواسته مسئولان شهر و استانم. از اینکه باید برای افرادی که تخصص علمی و حرفه ای در رشته های هنری دارن ارج و مقام بیشتری قائل بود تا هنر در زندگی مردمانمان جاری شود .

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0