“فریدا کالو” در سن پانزده سالگی بر اثر سانحه تصادف فلج شده بود و همین مسءله در بسیاری از کارهای او تاثیر گذار بوده است.پس از یک تصادف، نامزدش از او جدا می شود و همدمی جز نقاشی پیدا نمی کند. پس از بهبودی اثارش را به ریورا نقاش بزرگ مکزیکی نشان می دهد، این ملاقات سبب ازدواج این دو می شود. فریدا نقاش بزرگی است نه برای کیفیت نقاشی هایش بلکه برای این که توانسته خودش را به بهترین شکل بیان کند. آندره برتون او را سورئالیست خواند اما او این عنوان را قبول نداشت و می گفت: من رئالیسم زندگی خودم را می کشم. به نظر من حق با فریداست، گاهی زندگی واقعی ما از هر سورئالی جلو می زند.
آثار او نوعی واقعگرایی با خصلتی مکزیکی دارد که می توان تاثیر جامعه ای که در آن زندگی می کرده را در آثار او مشاهده کرد. او را نقاشی خود آموخته می دانند که پس از ازدواج با ریورا به محافل روشنفکری مکزیک راه پیدا می کند. در این تصویر از چپ به راست فرانسیس فلین پین، دیگو ریورا، فریدا کالو و خانم ویلیام مدیر شرکت هنری فیلادلفیا دیده می شود.
3 پاسخ
چه زیبا …
ممنون
بسیار زیبا و تاثیر گذار