امپرسیونیسم

امپرسیونیسم: impressionism

جنبشی در هنر نقاشی که در دهه 1860 در فرانسه آغاز شد و به عنوان مهم ترین تحول هنری قرن نوزدهم به شمار آمد. امپرسیونیست ها گروه متشکلی نبودند که اصول و هدف های تعریف شده ای را دنبال کنند. بلکه جمعی از نقاشان بودند که دیدگاه مشترکشان آن ها را به هم پیوند می داد.

امپرسیونسیم مهمترین پدیده هنر اروپایی در سده نوزدهم، و نخستین جنبش نقاشی مدرن به شمار می آید. این جنبش را می توان ادامه منطقی رئالیسم سده نوزدهم دانست. امپرسیونیسم علاوه بر یک سبک هنری، حساسیت مشترک هنرمندان یک نسل نسبت به روح زمانه است. امپرسیونیست ها در پی آن بودند که دریافت بصری آنی از یک صحنه – به خصوص منظره طبیعی – که نقاشان بار بیزن آن را قبلا آزموده بودند _ را انجام دهند.

در دهه 1890، امپرسیونیسم سراسر اروپا را فراگرفت؛ سپس به آمریکا راه یافت .اما در ادامه واکنشهایی نیز علیه آن بروز کرد.در ادامه سرا وسایر نئوامپرسیونیست ها کوشیدند پایه ای علمی برای این دستاوردها بیابند. به صورت کلی کمتر نظریه هنری مدرن را می توان شناخت که بر اساس کشف رنگ امپرسیونیست ها استوار نبوده باشد.

لویی لروا و نام گذاری امپرسیونیست:

نقاشان امپرسیونسیم پس از تشکیل «انجمن بی نام هنرمندان نقاش ، پیکره ساز و چاپگر» آثارشان را در عکاسخانه نادار به نمایش گذاشتند(1874). لویی لروا _ روزنامه نگار نشریه شاری واری _ آنان را به مسخره  امپرسیونیست خواند و این نام را از عنوان یکی از نقاشیهای منه [امپرسیون :طلوع آفتاب] گرفت. این عنوان از سوی اعضای گروه پذیرفته شد.

 

نقش مایه امپرسیونیت ها:

منظره مهم ترین نقش مایه امپرسیونیت ها به شمار می آید ولی آن ها سوژه های زیاد دیگری را نیز بر تابلو آوردند. و از رنگ های روشن و حرکت های سردستی قلم مو بسیار بهره گرفتند.

ویژگی و در عین حال محدودیتهای امپرسیونیسم:

1- اشتیاق به ثبت واقعگرایانه دریافتهای لحظه یی

2- حذف جنبه های تمثیلی وادبی از نقاشی

3- نفی برخورد عاطفی با موضوع و دلبستگی به عینیت

4- تمرکز بر حالتهای گذرا و اتفاقی و نادیده گرفتن کیفیتهای بارز در پدیده ها

امپرسونیست ها:

مخالف با نظام آموزشی متداول و هنر آکادمیک بودند.

مخالف با رمانتیسم که هدف هنر را انتقال هیجان عاطفی هنرمند می دانستند.

موافق با رئالیست ها که هدف هنر را ثبت طبیعت و زندگی به مدد روحیه علمی و فارغ ازاحساسات شخصی می دانستند.

هنرمندان امپرسیونیسم عبارتند از:

هسته اولیه: 1- منه ،رنوآر ،سیسلی و بازی

2- باپیسارو ، سزان ، مریزو و گیومنآشنا

3- دگا و مانه

پاتوق نقاشان جوان: 1-کافه های من مارتر 2- کارگاه مشترک بازی و رنوآر

نمایشگاه  امپرسیونیست ها:

 امپرسیونیست ها هشت نمایشگاه برگزار کردند( 1881،1880،1879،1877،1876،1874 1886،1882).

این نمایشگاه ها به آثار اعضای اولیه گروه محدود نمی شد (مثلا ، بودن در نخستین ، کایبت در دومین ، کاسات در چهارمین ، گوگن در پنجمین ، و سرا در هشتمین نمایش شرکت داشتند ). همگی نیز به طور مداوم در این فعالیت جمعی مشارکت نمی کردند.

مانه برای جلب رضایت سالن ، در نمایشگاههای امپرسیونیست ها شرکت نکرد اما پیسارو در هر هشت نمایشگاه حضور داشت.

ویژگیهای منظره نگاری امپرسیونیسم:

تجربه های اولیه اینان در نقاشی هوای باز ، تابناکی منظره ها را تأمین کرد.

– عادت نقاشی کردن در زیر آفتاب تابان.

– استفاده از فامهای خالص برای انتقال روشنایی طبیعت.

– کاربست تکضربه های قلم بر روی بوم .

 

 

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0