آوانگارد

 

آوانگارد:

پیشرو یا به فرانسوی ” آوانگارد “. اصظلاحی که به هنرمندان، نویسندگان، و شاعرانی اطلاق می شود که در یک دوره ی معین،« پیشرو»ترین اسلوب یا مضمون را در آثار خود به کار برده، و غالبا بانی جنبش های نو بوده اند.
پیشرو بودن بیانگر گرایشی است که هنجارهای پذیرفته شده در اجتماع را عموماً در حیطه فرهنگی به چالش می‌کشد.
مفهوم وجود آوانگارد، یکی از ویژگی‌های اصلی «شخصیت» نوگرایی به شمار می‌آید، که جدای از پست مدرنیسم است. بسیاری از هنرمندان، در دوران مدرن و همچنین در عصر حاضر، خود را مرتبط با جنبش پیشرو دانسته‌اند.

هنر آوانگارد:

مارکوزه فیلسوف جنبش هنر آوانگارد در دهه 1960نیز بود. هنر آوانگارد با نفی نهادهای سنتی-اجتماعی، نفی اماکن سنتی هنری (موزه،تئاتر،سالن کنسرت، گالری، کتابخانه و…) آثار خود را در کوچه و خیابان در معرض دید همگان قرار دادند. در نگاه آنها نوعی مطایبه و طنز وجود داشت. در واقع آنها مرگ هنر والا را به نمایش گذاشتند. از نظرمارکوزه تندترین و رادیکال ترین “محتوای” سیاسی نمی تواند ” شکل ” سنتی یک اثر را جبران کند،اما معکوس آن انجام پذیر است.

 

 

 

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0