تاثیر جنگ جهانی دوم بر هنر

این مفهوم زیر مجموعه جنبش تجربه گرا قرار دارد.

کل جنبش های هنری تجربه گرا در پارادایم فکری پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفت.

 سایه شوم بمب اتم:

سایه شوم بمب اتم بر سراسر دهه50 و 60 حاکم بود. در این دوران اکسپرسیونیسم انتزاعی آثاری با این پارادایم فکری تولید می کند.17bisو مثال های دیگر عبارتند از:

– بدن های تاول زده جاکومتی

– آدم های تکه پاره و وحشی دکونیک

23-copy-jpg-0

– آدم های از شکل افتاده بیکن

  images

خروج از بوم و کنش هنری:

در ادامه جنبش هایی را معرفی می کنیم که همین پارادایم فکری دوران اکسپرسیونیسم انتزاعی را به موازات آن دارند، اما راه حل های متفاوتی برای ارائه اثر از بدنه مدرنیسم پیدا می کنند که خروج از چارچوب بوم است.

1- خروج از چهار چوب بوم. این خروج بیشتر در قالب کنش نشان می دهد.

1945 دو بمب اتم منفجر شده است. وحشت جنگ در وجود و وجدان انسان مدرن همیشه بوده است.

روسیه در شرق و امریکا در غرب به بمب اتمی دست پیدا می کنند. و بالانس قدرت شکل می گیرد.

در دهه 50 وحشت سرد، هراسی اگزیستانسیالیستی، هراس هستی شناسانه و رگه های سرد درونی وجود دارد.

اوایل دهه 60 هراس جنگ با کندی و خروچف(نیکیتا سرگیویچ، رهبر شوروی بعد از استالین) کمی کم می شود. و پاپ آرت شاد شکل می گیرد ؛ اما در اواسط دهه 60 با جنگ ویتنام دوباره ترس خیزش پیدا می کند. پس از پایان جنگ امریکا با ویتنام. نبرد ویتنام با کامبوج شروع می شود. وحشیانه تر از جنگ ویتنام با امریکا بوده است به خاطر این مسئله خیلی از ویتنامی ها مهاجرت می کنند. مخصوصا به امریکا.

1-  جنگ ویتنام 10 سال از 65تا75 طول می کشد. یکی از مراحل جنگ سرد است.

2- اخبار ویتنام توسط روزنامه ها تیوی ها و رادیو ها به دست مردم می رسید.تاثیر به سزای در حیاط فرهنگی به جا گذاشت.

3- جنگ جهانی دوم، دور از خانه ها بود. جنگ ویتنام به خانه ها کشیده شد.

4- تغذیه ویتنام شمالی توسط روسیه(کمونیستی) و جنوبی توسط امریکا(لیبرال)

5- سال75 به نفع نیروی شمالی پایان می یابد. مردم امریکا پشت نظامیان امریکا را خالی می کنند.

6- ویتنام مستعمره فرانسه بود. وقتی جنگ سرد به وجود آمد و گفتن اگر یک کشور شرق آسیا به دست کمونیست سقوط کند این دمینو به سراسر جهان سرایت می کند و بههمین دلیل تصمیم به مبارزه  شد. آمریکا به کمک فرانسه آمد. اما علارغم شکست امریکا باعث شد که نفوذ کمونیست کم شود.

7- اعتراضات مردم آمریکا و دانشجویان خیلی زیاد و رادیکال بود و هر چه به دهه هفتاد نزدیک می شویم روند اعتراضات در رادیکال تر می شود.

8- در زمان وقوع جنگ، اعتراض علیه جنگ بود که خود نشان از دموکراسی در آمریکا بود.

9- کشته شدن سربازان آمریکایی بسیار زیاد بود. در واقع آمریکا جنگ را به خودش باخت.

10-  صلح خواهی یکی از خواسته های مهم دانشجویان بود. 90 هزار نفر هنگام جنگ دور پنتاگون حلقه زدند.

11- رویکردهای رادیکال و افراطی نیز زیاد شد. ترور، بمب گذاری(1970در آزمایشگاه فیزیک دانشگاه که متهم به ارتباط با ارتش امریکا بود)، تحسن، کشتار و حتی انقلاب آمریکا و سرنگونی دولت موجود در سر داشتند.

12- یک نوع زیبایی شناسی در این نسل به وجود می اید که پاپ نیست بلکه زیر زمینی است. که متاثر از آرت نوو(قرن19) است.

13- این دانشجویان انقلابی و پر جنب و جوش با خیلی از مسائل مشکل پیدا کردند. مثل مشکل و اختلاف نظر با اساتید مارکسیست سنتی شان- با خانواده ها- بیگانگی با گذشته دارند.

14- این انقلاب ها، شورش ها، در سنگر ماندن ها- کوکتولمولوتف ساختن ها شب را به روز رساندن ها منعکس شد در هنر معاصر آن مقطع که بهترین نمونه آن هپنینگ است.

15- رادیکالیزم هنری و رادیکالیزم سیاسی بهم  نزدیک شد و همدیگر را تغذیه می کردند. این اتفاقات بک گراند ذهنی هنرمندان شد و هر کدام از این ها شد اینستالیشن و هپنینگ.

16-در اواخر دهه60 میل به این پدید آمد که دوران انقلاب ها به سر آمده است.

رجوع به گذشته:

برای درک آن به گذشته رجوع می کنیم. بحث ما لیت مدرنیسم است اما به قبل از آن ( مدرنیسم ) رجوع می کنیم.

1- بحران های اوایل قرن 20

در قالب جنگ جهانی اول و دوم، کمونیزم، بحران اقتصادی و… تداوم داشت در دهه 60 در جنگ ویتنام.

یعنی اتفاقاتی که متاثر از جنگ ویتنام رخ داد در نیمه اول قرن 20 نیز سابقه داشت مثل دادا.

2- سوالی پیش می آید که کدام بخش از مدرن باید رجوع کرد؟

آن بخش که به بیان ناب هنری یا فرم (ساختار)می پردازد که جواب گویی این شرایط نیست.

باید بخشی که فرمالیسم را کنار می زند و در حال دریدن چارچوب بوم است را انتخاب کرد. بخشی که منش اعتراضی و ماموریت اجتماعی، سیاسی پر رنگی برای خودش قائل است را گزین کرد مثل رویکرد هایی مثل دادا، فوتوریسم یا کنتروکتیویسم و…

3- در اوایل دهه50 تاثیر نئو دادا را می توانیم مشاهده کنیم به خصوص در “جان کیج” چهره کلیدی در دهه 50معاصر با هنرمندانه اکسپرسیونیسم انتزاعی است. اما تغذیه کننده هنرمندان نئو دادا است، مثل راشنبرگ و جسپر جانز

کیج موسیقی دان و شاعر است اما آثار بسیار زیادی در زمینه تجسمی دارد. او اولین کسی است که مفهوم هپنینگ را ابداع می کند.

 

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0