آرنوو

آرنوو: Art Nouveau

[فرانسوی] [هنر جدید]. سبکی در تزیین و معماری که در دهه 1890، و اوایل ده 1900 رواج داشت. این نام برگرفته از اسم نگار خانه ای مختص تزیینات داخلی در پاریس بود. همین سبک را در آلمان (یوگنت اشتیل)  می نامیدند، که به مجله ای موسوم به دی یوگنت (جوان) مربوط می شد. در ایتالیا نیز بدان (فلورئاله) یا (لیبرتی) می گفتند. صور نباتی پر پیچ و تاب نقشمایه اصلی آرنوو را تشکیل می دادند(مثلا طرح شبکه آهنی مدخل ایستگاه های مترو پاریس توسط اکتر گیمار). شکل های مشابهی نیز در کتاب آرایی ؛ و در هنرهای کاربردی چون اثاثه و ظرفهای شیشه ای مورد استفاده قرار می گرفتند (در طرح های امیل گاله فرانسوی و لوییس تیفانی آمریکایی). مشهور ترین طراح گرافیک  که به این سبک کار می کرد، بیر دزلی نام داشت. طرحهای خطی او برای مصور سازی کتاب بسیار مناسب بودند. مکین تاش ، وگائودی از شخصیت های برجسته در معماری آرنوو به شمار می آیند. در زمینه تزیین داخلی هانری وان د ولده ، ویکترهرتا (بلژیکی) و ساموئل بینگ (آلمانی)مشهورتر از دیگران هستند.

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0