گوتیک

گوتیک: Gothic

این سبک هنری حدود ۱۲-۱۶ م در شمال اروپا بود. گوتیک به معنی منسوب به قوم گوت هاست. اما به صورت عام واژه گوتیک به تزیینات نقوش و نقاشی های دوره ای اطلاق می شود که در معماری گوتیک شکل گرفت.
ابداع واژه گوتیک در ایتالیا:
واژه گوتیک توسط هنرمندان ایتالیایی دوره رنسانس ابداع شد و معنای منفی و تحقیرآمیز داشت. زیرا به نظر آن ها این سبک معماری قوم گوت ها (سبک توحش ) بود که میراث هنر کلاسیک امپراطوری روم را از بین برد که البته این فکر اشتباه بود.
واژه گوتیک در انگلستان:
واژه گوتیک در قرن ۱۷ و ۱۸ م در انگلستان به آثار فاقد ذوق هنری و نامتعارف و آثاری که مقابل قوانین هنر آکادمیک بودند. گفته می شد.
پس از آنکه باستانشناسان انگلیسی به میراث سده های میانه علاقه مند شدند به تدریج بار منفی معنائی خود را از دست داد و به سبک گوتیک شهرت یافت.
سبک گوتیک:
هنر گوتیک حاصل ایمان مسیحی است. از این رو بیشتر در معماری کلیسا دیده می شود.
عناصر معماری گوتیک:
۱-قوس های نوک تیز
۲-پشت بندهای اوج کشیده
۳-تزینات شبکه ای بسیار زیبا و ظریف
کلیسای های گوتیک:
کلیسای « سالزبری » در انگلستان
کلیسای «کولونی» ، «هالنکیرکه» « سنت الیزابت » در آلمان
کلیسای « میلان » و « فلورانس » در ایتالیا
کلیسای « ایل دوفرانس » و « سن دنی » در فرانسه
کلیسای نوتردام در پاریس مهم ترین بنای گوتیک است.

از نیمه سده ۱۲ م سبک گوتیک از رمانسک جدا شد و سبک خاص خود را یافت. در ادامه نفوذ هنر گوتیک از کلیسا به معماری شهری، نقاشی و صنایع دستی گسترش یافت.

کلیسای میلان

کلیسای نوتردام

 کلیسای سالزبری

کلیسای سنت الیزابت در آلمان

کلیسای فلورانس

سه مرحله سبک گوتیک:
۱-گوتیک ابتدایی
۲- اوج گوتیک
۳- سبک تزئین یافته
۱-گوتیک ابتدایی نیمه دو سده ۱۲ م
سبک گوتیک در این مرحله به تدریح ماهیتی مستقل از سبک رومانسک گرفت.
۲-اوج گوتیک تا نیمه دو سده ۱۳ م
برج ها و مناره های کشیده و افراشته و بناهای مرتفع
کاربرد زیاد شیشه بندهای نقش دار
استفاده از جرزهای پشتبند توام با پشتبندهای معلق ( یا شمع های شمشیری) به دلیل ارتفاع زیا بنا
جای دیوارهای عظیم پیشین قوس ها و هلال ها و پنجره های نقشدار گرفت.
در معماری دیوار کم و پنجره زیاد با تزینات بسیار و رنگ های درخشان بود.

پنجره زیاد با تزینات بسیار

نقاشی و مجسمه سازی:
در زمینه نقاشی و مجسمه سازی تمایل به طبیعت گرایی و واقع گرایی داشت.
از نماد پردازی و ریزپردازی رمانسک فاصله گرفت.
مضمون رمانسک داستان های تورات به ویژه سفر پیدایش با نگاهی آخرت نگر بود.
اما مضمون گوتیک زندگی و رنج های مسیح با رویکردی واقع گرایانه بود.
نقاشی با شیشه های رنگی بسیار رواج داشت.
نقاشی روی دیوار فقط در ایتالیا شکل گرفت که میراث آثار مسیحیان اولیه و رومیان باستان است.

نقاشان دوره گوتیک:
– جوتو
– مارتینی
– جنتیل دافابریانو
جوتو دی بوندونه: Giotto di Bondone
بزرگترین نقاش این دوره جوتو بود. او نقاشی هایی دیواری در کلیسای آرنا خلق کرد. اثر « سوگواری مسیح » جیوتو بسیار معروف است.
ویژگی اثر « سوگواری مسیح » :
این اثر برای دیوار در اندازه بزرگ طراحی شده بود. بر خلاف آثار پیشین که طرح بزرگ شده ای از یک مینیاتورهای نسخ خطی بود. آثار پیشین شلوغ اما آثار او ساده تر بود.


سیمونه مارتینی: Simone Martini
مهمترین اثر او تابلوی « مسیح هنگام حمل صلیب» است
او نقاشی را از سردی و خشکی در آورد و تابلوهای زنده تر و حقیقی تر خلق کرد.


جنتیل دافابریانو: Gentile da Fabriano
جنتیل دافابریانو مهمترین اثر او تابلوی « تولد حضرت مسیح »
او رویکرد جدید به نقش نور در نقاشی داشت. در این تابلو برای نخستین بار صحنه از شب را می بینیم. منبع اصلی نور مسیح است که روشنایی بخش دنیای تاریک می باشد.
اهمیت نور در نقاشی:
این رویکرد جدید سرآغاز گرایش جدیدی در رنسانس بود که از سال ۱۴۰۰ به بعد اهمیت یافت. نور چیزی مستقل از فرم و رنگ است. و حتی مهم تر از آن هاست. زیرا نحوه مشاهده ما از اشیاء بستگی به نحوه تابش نور بر روی آن ها دارد.


پیکرتراشی:
پیکرتراشی مانند رمانسک تابع معماری بود.
پیکرتراشی بر خلاف رمانسک تابع شریعت مسیحی نبود و تمام ابعاد را شامل می شد.
طبیعت به عنوان موضوعی پر اهمیت مورد توجه قرار گرفت.
بازنمایی پیکره ها به خصوصیات سبک طبیعی هنر پیکرتراشی باستان شباهت داشت.
۳- سبک « تزئین یافته » به آخرین سبک گوتیک انگلیسی یعنی سبک « عمودی » اطلاق می شود.

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0