کلاژ و کوبیسم

علت اصلی استفاده و ایجاد هنر کلاژ به وسیله هنرمندانی نظیر پیکاسو و براک، این بود که نقاشی کوبیسم، عمق یا پرسپکتیو را حذف کرده بود و آثار در مرحله کوبیسم تحلیلی به بن بست ساختاری رسیده بود، این دو هنرمند از تکنیک کلاژ برای حرکت از فضای دوبعدی به فضای سه بعدی استفاده کردند.

یکی از اولین نمونه های هنر کلاژ، اثری از پابلو پیکاسو شامل یک پارچه روغنی بر روی یک سطح با نام “همچنان زندگی با صندلی چوبی” (Still Life with Chair-Caning) در سال 1912 است که البته این اثر جزء هنر مونتاژسازی نیز به شمار می رود.

kuspit9-30-09-11

Still Life with Chair-Caning

 جرج براک  (Georges Braque) یکی دیگر از هنرمندان کوبیسم است که از کلاژ در اثری با عنوان “ظرف میوه و شیشه” (Fruit Dish and Glass) را در سال 1912 استفاده کرده که در آن از یک کاغذ دیواری با تکه های چوب تقلید شده بود. نمونه کارهای براک به نام “تکه کاغذهای چسبیده به هم (papier collé) نیز نام گذاری شده است که یک سبک خاص از هنر کلاژ است.

Braque_fruitdish_glass

Fruit Dish and Glass

یک تابلوی کوبیستی، ما را وسوسه نمی کند که بکوشیم چهرۀ شاعر را در آن پیدا کنیم. آن آشکارا مجموعه ای از شکل های انتزاعی است و اگر هر گونه اشارتی هم به شاعر داشته باشد، اشارتی کاملاً غیرمستقیم و شاید هم به کل غیربصری است. شکل ها که از چوب ساخته شده اند، مانند عناصر یک کُلاژ کوبیستی روی هم چسبانده شده اند، ولی القا کنندۀ فرم های طبیعی، فرم های موجودات زنده و رشد یابنده اند.

آرپ در کارهای دیگر همان دوره، ترجیح داد که از شکل های برگرفته از ساخته های دست بشر، یعنی مربع های کم و بیش کامل، استفاده کند ولی طبیعت را، به قول خودش، از طریق ترکیب بندیِ ((برطبق قوانین تصادف)) در کارش دخالت می داد؛ بدین معنا که کار، بر اساس نقشه یا خواست هنرمند انجام نمی گرفت، بلکه توالی و ترتیب آن را از نیروهایی (همچون جاذبه، حرکت هوا و غیره) که ما تصادف می نامیم، تعیین می کرد. این شیوه نیز از کُلاژ [یا وصله چسبانی] کوبیستی مایه می گیرد، ولی موضوع درخور توجه در آن، نسبت نتیجۀ کار با واقعیت بصری نیست، بلکه نقش هنرمند به عنوان مبتکر و سازنده است که اهمیت دارد.

از جمله ویژگی های هنر دادائیستی این بود که هنرمند نه تنها می بایست مهارت های سنتی را وانهد بلکه حتی تا حد زیادی آفرینشگری خود را از قید ممیزی و مهار خویش آزاد سازد. این کُلاژهای آرپ به نحو اندیشه برانگیزی بین انسانِ ابراز وجود کننده و جهان او (به گونه ای که ساخت گرها نشان می دادند)، و تسلیم بی چون و چرا به طبیعت، معلقند.))

 

 

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0