پاپ آرت در دهه 50 ریشه دارد و به دو قسمت پاپ آرت انگلیسی و پاپ آرت آمریکایی تقسیم می شود.
شروع آن با “گروه مستقل”: Independent Group (1952 -1955) است که با حضور جمعی از متفکرین، منتقدین و هنرمندان بود در موسسه هنر معاصر لندن در نیمه اول دهه 50 شکل گرفت. و اندکی بعد در آمریکا نیز تشکیل می شود.
این گروه مهمترین حرکت پاپ آرت در سراسر انگلستان بود.
دو نمایشگاه در سال های 1953 و 56 برگزار شد که محصول آثار این گروه را نشان می داد.
لارنس الوی منتقد، هنرمند و مهمترین فرد برای رهبری و اداره گروه.
آن ها نیازهای جامعه هنر را پس از جنگ جهانی دوم مورد بررسی قرار می دادند. به عنوان مثال:
1- توجه به تبلیغات، تصاویر تکثیر شونده
2- توجه به رسانه های تازه، عکاسی و…
3- توجه به فرهنگ عامه
4- توجه به تکنولوژی های تازه و روبات ها
ارتباط بین زندگی و هنر:
مهمترین دغدغه آن ها ارتباط برقرار کردن بین زندگی روزمره با هنر بود.
این ارتباط برقرار کردن با زندگی معاصر از رئالیسم کوربه تا پاپ آرزوی هنرمندان بوده است.
رئالیسم ها نقد می کردند که آکادمی های هنری با زندگی روزمره مردم بیگانه است. در دوره مدرن، هنرمندان با مردم ارتباط نداشتن و اوج آن در اکسپرسونیسم انتزاعی است. اما این آرزو در پاپ آرت به حقیقت پیوست.
رویال کالج اف آرت:
رویال کالج اف آرت بخشی از رویال آکادمی اف آرت که در قرن 17 تاسیس شد.
British Pop Art |
||
Royal College of art Young Contemporaries |
||
1 |
ریچارد همیلتون |
|
2 |
Eduardo Paolozzi |
ادواردو پاولوزی |
3 |
پیتر بلیک |
|
4 |
Peter Phillips |
پیتر فلیپس |
5 |
Allen Jones |
آلن جونز |
6 |
Derek Boshier |
دِرک بوشییر |
7 |
Patrick Caulfield |
پاتریک کولفیلد |
8 |
دیوید هاکنی |
Select your comment provider from settings.