هاله تقدس

هاله تقدس: HALO  [ لاتینی :  NIMBUS ]

هاله تقدس فرمی است طلایی رنگ که بیشتر در نقاشی مسیحی به دور سر افراد مهم به کار رفته است. اما برای نخستین بار تجسم عینی انسان نورانی در ذهنیت آریاییان شکل می‌گیرد. این نور همان فره یا نور خورنه است (همپارتیال، 1381، ص 100)

تاریخچه هاله تقدس:

هاله مقدس در اصل از سنتهای کهن ایرانی بوده است. اما در آثار یونانی، رومی، مصر باستان، هند و خاور دور نیز کاربرد داشته است.  توجه به آتش و نور و هاله نورانی از دوره‌های غارنشینی شروع شده است. ولی با آیین مهرپرستی ایرانیان به تمدن‌های دیگر انتقال پیدا کرده است.

هاله تقدس در اوستا:

هاله نورانی در اوستا که یکی از کهن‌ترین کتاب‌های ایرانیان است، به دو گونه فره یاد می‌شود:

اولین فره کیانی است که پس از گسستن از جمشید، ایزدمهر (میترا) آن را برگرفت و از آن زمان در تصرف اوست. این فره کاملاً با آذر (آتش) پیوستگی دارد. دومین فره،‌ فره آریایی است که پیوستگی کامل با عنصر آب دارد زیرا در زامیادیشت آمده است.

هاله تقدس در طول تاریخ:

هاله تقدس در طول تاریخ در فرهنگ اقوام مختلف شکل‌های متنوع پیدا کرده است. این فرم در تبادلات بین فرهنگی به یکدیگر منتقل شده‌اند. حجاری‌ها و نقاشی‌های  دیواری بقاع متبرکه ایران این تأثیر فرهنگی را به خوبی نشان می‌دهد.

هاله تقدس در هنر مسیحی:

هاله مقدس به دلیل استفاده زیاد در آثار مسیحی بیشتر با هنر مسیحی مرتبط می دانند. این هاله به صورت نماد در نقاشی ها و همچنین در برخی موزاییک ها و دیوارنگاره ها به کار رفته است. بیشترین کاربرد هاله برای مسیح، مریم عذرا، فرشتگان، حواریون و سایر قدیسان است.

هاله تقدس

ساختار هاله تقدس:

هاله تقدس به صورت فرمی با شکل دایره نشان داده می شود. زیرا دایره نماد معنویت و آسمان است. فرم دایره دور سر پیکر مقدس یا منور از نور الهی کشیده می شود.

رنگ در هاله تقدس:

رنگ های گرم مانند طلایی و زرد بیشترین استفاده را در هاله تقدس دارند. این رنگ ها به صورت نمادین جلوه ای از نور و الوهیت هستند. در بعضی از چهره های پر اهمیت از رنگ های مشکی برای دورگیری رنگ طلایی استفاده می شود.

 

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0