نقاشی نوگرا

نقاشی نوگرا: نفوذ گسترده ی گرایش های نقاشی مدرن به داخل ایران همزمان با جنگ جهانی دوم و به موازات رفتن رضا شاه از ایران صورت گرفت. تشکیل دانشکده هنرهای زیبا اعزام گسترده دانشجویان برای فراگیری هنر به اروپا و تدریس اساتید اروپایی در ایران عواملی بود که برخی از هنرمندان به سمت هنر مدرن اروپایی کشیده شوند و این هفتاد سال پس از پیدایش مکاتب مدرن در اروپا بود. اولین گروه های نوگرا به تقلید از آثار مدرن اروپا ار امپرسیونیسم کوبیسم پرداختند اما کم کم برخی از آن ها ضمن آشنایی با هنر غرب تلاش کردند تا پیوند هایی میان فرهنگ و سنت های هنری ایرانی با دیدگاه های غربی پیدا کنند نقاشی نوگرای معاصر غالبأ نوعی نقاشی ذهنی و روشن فکرانه و غیر واقع نماست که برخی اوقات از نقش مایه های سنتی تزیینی و خوشنویسی تأثیر می پذیرد و گاهی نیز از نگارگری عهد گذشته و از علایم و نمادهای باستانی نقاشی نوگرا فاصله سنتی میان هنر ها را کم کرده و حتی از بین می برد. بسیاری از آثار مدرن شکل گرفته از نقش های چسباندنی ( کولاژ) و یا ترکیبی از مواد ومصالح متنوع است از افرادی که در این شیوه مهارت داشتند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • جلیل ضیا پور
  • جواد حمیدی
  • منصور قندریز
  • فرامرز پیل آرام
  • حسین زنده رودی
  • سهراب سپهری

با سپاس از خانم رستم زاده

 

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0