مقدمه نقاشی ایرانی

حدود 8_6 هزار سال پیش گروه های انسانی در مناطق حاصلخیر و دارای آب وهوای مناسب مستقر شدند.  مجتمع های مسکونی و کشاورزی و دامداری توسعه یافت و پس از آن زبان و خط شکل گرفت.
    ابداع چرخ سفالگری یکی ازخلاقیت های مهم بشر در هزاره پنجم قبل از میلاد بود که آن را به عیلامی ها نسبت میدهند. چرخ سفالگری تاثیری چشمگیر درکمیت و کیفیت تولید اصلی ترین و قدیمی ترین فعالیت صنعتی بشر یعنی سفالگری داشت. مصالح. اندازه .رنگ و دیگر ویژگی های سفالینه ها اطلاعاتی را درباره سازندگان جوامع آن زمان به ما می دهد که با ارزش ترین آنها نقاشی روی آنهاست. مهارت نقاش سفالگر در نظم بخشیدن به تقسیمات تصویری و خلاصه کردن فرم ها و تنوع نقوش این سفال ها چنان است که تماشاگر امروز از آن تعجب می کند. نقوش روی سفال ها یاد آور نقاشی های غارهای ” دوشه ” . “هومیان ” . ” میرملاس ” می باشد. نقوش سفال ها اکثرأ نمادین و بعضأ تزیینی است. انسان آن دوران عوامل تصویری خود را از اطراف خود گرفته و به آن مفاهیم معنوی و تمثیلی می بخشید. انسان آن دوران با این علایم وتصاویر باور ها و نیاز ها و آرزوهای خود را برسفال می نگاشته. بر روی سفال ها حیواناتی نظیر: قوچ , بز , گوزن و برخی پرندگان افسانه ای در شکل ها وحالاتی ساده و اغراق آمیز نشان داده شده است, همچنین کوه,جویبار, خورشید, گیاهان , زمین و… به شکل هایی ساده در نقاشی ها حضور دارند. درنقوش سفال ها رنگ ها عمومآ اهمیتی ندارد و اغلب تک رنگ سیاه یا قهوه ای وگاه اخرایی بر روی زمینه ای روشن سفال به صورتی تخت و دو بعدی می نشیند. عواملی چون: بافت, حجم , عمق و دیگر عوامل واقعگرایانه در سفالینه ها خیلی مورد توجه نبود. هنرمند سفالگربه دنبال زبان همگانی بوده لذا همه چیز را به صورت علامت و نشانه تبدیل می کرد. هنرمند سفالگر در دوران باستان پندارهای خود و جامعه خود را با زبان ساده تصویر عرضه می دارد نقاشی روی سفال در حدود هزاره پنجم تا اول ق.م شاخص ترین نوع تولیدات تصویری فلات ایران بوده است.

 

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0