در این پست مبانی هنرهای تجسمی نقطه به هنرآموزان آموزش داده می شود.
عناصر اولیه در ارتباط بصری
هر نقش یا طرح یا تصویر به هر صورت از یک سلسله عناصر اولیه تشکیل یافته است. عناصر اولیه بصری در اساس کلیه پدیده های مرئی است و تعداد آنها محدود و معین است:
نقطه ، خط ، شکل ، جهت ، سایه روشن یا رنگ مایه ، رنگ ، بافت و … .
یک اثر بصری را می توان از زوایای مختلفی تحلیل کرد ، ولی بهترین شیوه برای تحلیل و فهم اثر تجزیه آن به عناصر تشکیل دهنده اولیه آن است. برای آنکه به فهم و تحلیلی از کل بیان بصری برسیم، بهتر است اول یک یک عناصر بصری را جداگانه بررسی کنیم تا به کیفیات آنها بهتر پی ببریم.
نقطه
نقطه ساده ترین و تجزیه ناپذیرترین عنصر در ارتباط بصری است. طبیعی ترین و معمول ترین شکلی که می توان برای نقطه قائل شد گرد بودن است. اگر مایعی به صورت قطره چکیده شود، شکلی تقریباً گرد به خود می گیرد و به این ترتیب به نقطه تبدیل می شود، هر چند ممکن است نقطه ای بی نقص و کامل ، از نظر شکل، نباشد.نقطه هر جا که باشد خواه به صورت طبیعی و یا مصنوع دست انسان، چشم را شدیداً به خود جلب می کند. هر نقطه ای، حتی کوچکترین آنها قدرت درخشیدن دارد، همچنین از نظر تکنیکی، نقطه قابلیت حرکت دارد.
اگر نقطه ای کوچک را در مرکز مربعی قرار دهیم، نیروهای آن به یکدفعه حس می شوند و قدرت درخشندگی بسیاری دارد. اگر نقطه از کانون تصویر جابجا شده باشد ایستایی بین نقطه و پس زمینه بر هم زده می شود و از همه مهمتر، سطح پس زمینه منفعل، پویا می شود.
اگر نقطه ای دیگر را در کنار نقطه اول قرار دهیم، نیروهای این دو نقطه در امتداد مسیری خطی گرفتار می شوند. چند نقطه خاصیت اتصالی دارد و قادر استچشم را راهنمایی کند و فضای مابین آنها احساس شود. اگر تعداد نقاط بسیار زیاد باشد، با یکدیگر ترکیب و همراه می شوند و می توانند تصور رنگ مایه و رنگهای مختلف را پدید آورند.
