فوتوریسم

فوتوریسم: Futurismo

فوتوریسم نام جنبشی هنری و ادبی بود با تعلقات سیاسی که در 1909 در میلان به وسیله مارینتی- شاعر و نویسنده ایتالیایی- در میلان شکل گرفت. مارینتی، در نخستین بیانیه این جنبش، ندای تخریب موزه ها،کتابخانه ها، آکادمی ها و نهادهای فرهنگی واپسگرای ایتالیا را سر داد؛ و به ستایش دنیای نوین، ماشین، سرعت، و خشونت پرداخت. مارینتی در 1909 گفت:” نوع جدید زیبایی یعنی زیبایی سرعت برشکوه و عظمت جهان افزوده است”.

با همین زمینه فکری بوتچونی، کارّا، روسلو، بالّا و سورینی به جنبش پیوستند(1910) و دست به انتشار((بیانیه فنی)) نقاشی فوتوریست زدند. چندی بعد، بوتچونی بیانیه مجسمه سازی فوتوریست را منتشر کرد(1912).

هنرمندان فوتوریست به هنگام نمایش آثارشان در پاریس(1912) در بیانیه دیگری اساس نظری کار خود را روشن ساختند. دوران شکوفایی این جنبش از زمان مرگ بوتچونی(1916)،فراتر نرفت،

ساختار نقاشی های فوتوریست:

فوتوریست ها، در ابتدا ،اسلوب رنگ گذاری نئوامپرسیونیست ها را که سورینی و بوتچونی از بالا آموخته بودند، به کار بستند. آنها در پاریس کوشیدند صورت پویاتری از کوبیسم را ارایه کنند، و حتی،کارا رنگسایه های محدود کوبیسم ها را ارائه کنند. ولی آنان به عمق تجربیات کوبیست ها در بازنمایی پیچیدگی های واقعیت دست نیافتند. فوتوریستها می خواستند هنر را به زندگی نزدیکتر کنند، و جنبش را جوهر زندگی امروزی می دانستند.

فوتوریسم به عنوان یک جنبش بعد از مرگ بوتچونی در 1916 یا بعد از پایان جنگ اول چندان نپایید. فوتوریسم، بعد از جنگ جهانی اول، به عنوان هنر رسمی حکومت فاشیست ایتالیا شناخته شد، و حدود 500 نقاش را به خود جذب کرد. در خارج ایتالیا بر بسیاری از جریان های هنری و هنرمندان پیشتاز اثر گذاشت.

هدف جنبش فوتوریسم:

این جنبش در پی آن بود که ایتالیا را از بار سنگین میراث گذشته اش برهاند وجهان مدرن یعنی جهان ماشین. سرعت و خشونت را در مجموعه ای از بیانیه های تکان دهنده و پرشور بستاید.

نقاشان فوتوریسم:

بوتوچونی. کارا. روسولو. بالا وسورینی نقاشانی بودند که در مارس 1910 به طور علنی پیوستگی خود را به این جنبش اعلام کردند.

فوتوریسم روسی:

فوتوریسم تآثیر بسیار گسترده ای به ویژه در روسیه برجای گذاشت. کشوری که در آن یک جنبش فوتوریسم روسی پاگرفت و هنرمندانی همچون لاریونوف. گانچارووا و مالویچ همبسته اش بودند. شاعران روسی چون مایاکفسکی و پاسترناک در ستایش دنیای صنعتی با فوتوریست های ایتالیایی هم آواز شدند.

تجسم پویایی بر نور و حرکت:

فوتوریست ها معتقد بودند برای تجسم پویایی باید بر نور و حرکت تاکید کرد، زیرا نور و حرکت باعث می شوند که استحکام صوری اشیا کاهش یابد و چیزها در یکدیگر و در محیط شان نفوذ کنند.حرکت را می توان از راه تلفیق شکل های پیاپی جسم متحرک، و یا به مدد(خط های نیرو))- یعنی خطوط نماینده کشش های ساختمان اشیا نشان داد.

همبودی یا همزمانی:

از درک ارتباط متقابل پدیده ها، مفهوم همبودی استنتاج می شود. آپلینر، اندکی قبل تر نظریه همزمانی بصری را پیش نهاده بود(1911). ولی آموزه همبودی فوتوریست ها بازنمایی همزمان تمامی دیدنی ها و حس کردنی های مربوط به یک نقش مایه را شامل می شد(مثلا،باز نمایی پیکرزنی در کنار پنجره باید جنبه های مختلفی را در برداشته باشد: پیکر متحرک خود زن؛صداهای خیابان؛ خروش زندگی که از میان پنجره می توان دید؛ و بازتاب های همه این ها در ذهن او). فوتوریست ها همچنین، از نخستین مدافعان مفهوم جدید فضای تصویری بودند، و میکوشیدند فضا را به گونه ای مجسم نمایند که نگرنده خود را در مرکز تصویر حس کند.

 

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0