سورئالیسم

سورئالیسم، فرا واقعگرایی: Surrealism

جنبشی در هنرها و ادبیات که در پی ایجاد شکاف در دادا در پاریس با بیانیه برُتُن  آغاز شد(1924). در این بیانیه آمده بود که هدف سوررئالیسم آنست که تناقص پیشین رویا و واقعیت را در یک واقعیت مطلق، یک ابر- واقعیت، حل کند. شعر سورئالیست نویسندگانی چون الوار و کرول، و نیز دو فیلم مهم سوررئالیست (سگ آندلوسی و عصر طلایی ساخته بونوئل و دالی)، هدفی همانند را دنبال کردند.

سوررئالیسم انفعال و نومیدی انسان غربی در یک دوره بحران اجتماعی را باز تابید; ولی در عین حال تجربه گسترده شاعرانه ای بود که انسان را با جهان درونی اش مانوس تر کرد.

بسیاری از آن ها به نظریه های فروید در باره ضمیر ناآگاه و رابطه ی آن با رویا های انسانی توجه کردند. ولی هرکدام به شیوه های بسیار متفاوتی به تجسم این نظریه ها پرداختند.
سورألیسم به پرمناقشه ترین جنبش هنری بین دو جنگ جهانی تبدیل شد و تکنیک ها و روش های آن بر بسیاری از هنرمندان کشور های مختلف تآثیر گذارد و از جمله منابع عمده جنبش اکسپرسیونیسم انتزاعی در آمریکا بود.

امروزه اصطلاح سوررئالیسم در معنایی وسیع تر،به تصاویر خیالی ، غریب و هولناک در همه ادوار تاریخ هنر اطلاق میشود; ولی آنرا نمیتوان یک روش هنری دانست.

(جرجیو دو چیریکو (1888 – 1978) (Giorgio de Chirico) نقاش و طراح ایتالیای در بیان هنر سورئالیسم چنین گفته است: ” برای جاودان ماندن یک اثر، باید اثر از همه عناصر انسانی تخلیه و تهی گردد. منطق و حس تنها عناصر قابل درگیر شدن هستند. اما هنگامی که این موانع شکسته شوند اثر به سمت دوران کودکی، فانتزی و رویا سوق پیدا می کند

آندره برُتُن (Andre Breton) :

برُتُن نویسنده فرانسوی با نوشتن مانیفستی هنر سورئالیسم و برگزاری نمایشگاهی در سال 1925 به همین مناسبت نقش مهمی در پرورندان و اشاعه این هنر ایفا نمود.

واژه سوررئالیسم:

آپلینر سوررئالیسم  را قبلا”  در ارتباط با آثار برخی هنرمندان – به خصوص شاگال – به کار برده بود.

سپس بروتن سوررئالیسم  را خودکاری روانی ناب به منظور بیان لفظی فرآیند واقعی اندیشه، تعریف کرد.

اگر چه تعریف بروتن برای ادبیات سوررئالیست مناسب تر بود، اما ویژگی های سوررئالیسم در نقاشی – به خصوص در آثار دالی، آرپ، ماکس ارنست، میرو- بهتر از ادبیات شناخته شد.

 نشریه های وابسته به سوررئالیست:

مجله انقلاب سوررئالیست، نخستین مجله رسمی سوررئالیستها، در پاریس منتشر شد (1924) ; که برتن،آراگن و الوار گردانندگانش بودند، و کسانی چون دسنو، کی ریکو، من ری، ارنست، پیکاسو، ماسن، با آن همکاری داشتند.

مجله سوررئالیسم در خدمت انقلاب (1930- 1933)، به زعم برتن، بهترین مجله سوررئالیسم بود.

مجله مینوتور (1933-1939) در ادامه جای مجله سوررئالیسم در خدمت انقلاب آنرا گرفت.

تا اواخر جنگ جهانی دوم، گروههای در بلژیک ، انگلستان و آمریکا دست به انتشار مجله های سور رئالیست زدند.

نقاشان سوررئالیست:

نقاشان سوررئالیست قصد تلفیق امور معقول و غیر معقول را داشتند. و به منظور آفریدن واقعیتی جدید، از حالتهای رویازدگی، جلوه های تصادفی ،عواملی تداعی کننده، جنبه های خودانگیختگی که ملاحظات زیبایی شناختی و اخلاقی و غیر مانع بروز آن نباشد، بهره می گرفتند.

نقاشی سوررئالیست بر دو نوع است:

نوع اول –که دالی آنرا اشیاء رویایی نقاشی شده با دست  می نامید. (مثلاٌ،آثار دالی و تانگی ).

1-از اسلوبهایی سنتی چون واقع نمایی برای نمایش دنیایی آشفته، وهم آمیز و رویایی استفاده می شود.

2-دور نماهای خیالی که در آن چیزهای غیر متجانس در کنار هم قرار گرفته اند،

پاره های تشریح شده موجودات که به صورت پدیده هایی قریب از نوع به ترکیب در آمده اند،

دستگاهها و ساختارهای صنعتی، موجودات هیولاوار، صورآلی- انتزاعی ، وتصویرهایی آشفته از این قبیل،در این نقاشی ها به چشم میخوردند

نوع دوم- که بر نوآوری فنی استوار است.(مثلاٌ آثار آرپ،میرو،ماسن).

1- خطها و شکلهای رنگی تحت تاثیر انگیزشهای درونی به گونه ای ترکیب میشوند که تصویرهای ذهنی را تداعی کنند.

2-این دسته از نقاشان سوررئالیست، گهگاه، روند خودکاری را به مدد اسلوبهای تکه چسبانی، نقشبرگردانی، مالش کاری، مهر زنی و غیره به انجام میرسانند.نتیجه کار، غالباٌ، به نقاشی انتزاعی نزدیک است.

اوج جنبش سوررئالیسم:

اوج جنبش سوررئالیسم در دهده 1390 بود. در این سالها ، گروههای مختلف سوررئالیست در انگلستان، آمریکا، کشورها اسکاندیناویی، ژاپن، و نقاط دیگر شکل گرفتند.

تاثیر جنگ بر جنبش سوررئالیسم:

در دوران جنگ ،بسیاری از هنرمندان سوررئالیست به ایالات متحده کوچیدند; و انگارها و هنرشان تاثیری مهم بر هنرمندان آمریکایی گذاشت. پس از جنگ، برخی از سوررئالیستهای فرانسوی فعالیت خود را بطور مستقل پیش بردند.

نخستین نمایش آثار نقاشان سوررئالیست (1925) ، و نمایشگاه بین المللی سوررئالیسم (1965)، در پاریس برپا شد.

هنرمندان سوررئالیسم:

سالوادور دالی (Salvador Dali)، رنه ماگریت (Rene Magritte) و مارک شاگال (Marc Chagall)، خوان میرو و ماکس ارنست از برجسته ترین و تاثیرگذارترین هنرمندان سورئال هستند.

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0