دادائیسم: Dada
دادا، جنشی اعتراضی که در زوریخ توسط چند نقاش و شاعر آغاز شد(1916). این جنبشی بود علیه همه نهادها و ارزشهای مرسوم، که حتی خود هنر را نیز به ریشخند گرفت.
انتخاب «دادا» :
عنوان گروه به معنی ( اسب چوبی بچه ها) که برحسب تصادف از واژه نامه آلمانی- فرانسوی انتخاب شد، گویای خصلت خردستیز پوچگرای آن است.
تسارا، آرپ، هوگوبال، یانگو، و هولسنبک (شاعر آلمانی) از نخستین اعضای گروه بودند که در کاباره ولتر گرد می آمدند. تسارا به توصیه پیکابیا سخنگوی اصلی گروه شد و بیانیه دادا را نوشت. (1918) جنبش دادا در پاریس چندسالی ادامه پیدا کرد (1922) و سپس سوررئالیسم از درون آن رخ نمود.
دادا در نیویورک و آلمان:
پیکابیا و مارسل دوشان، دادا در نیویورک را به راه انداختند.
دادا در برلین با کسانی چون بادر، گرس، هوسمان، هرتفیلد، و هوسنبک سیمای کاملا سیاسی به خود گرفت.
شویترس که از سوی گروه برلین طرد شده بود ، دادا در هانفر را شکل داد.
-ANTI – ART ضد هنر:
اصطلاحی که نخست درباره آثار مربوط به جنبش دادا، سپس درباره جنبش های دیگری چون پاپ آرت و کینتیک آرت به کار برده شد.
Select your comment provider from settings.