وب سایت برقع

اسکار کوکوشکا: KOKOSCHKA

نقاش، تصویر گر، شاعر و نویسنده اتریشی ،1886-1980.

 یکی از نمایندگان برجسته اکپرسیونیسم به شمار می آید. شاید او کمتر از هر هنرمند اکسپرسیونیست دیگری تحت تاثیر پیشگامان نقاشی مدرن قرار گرفت، ولی ، به خصوص در منظره نگاری ، جایگاهی خاص در هنر سده بیستم به دست آورد.

در وین آموزش دید (1905-1908). به برلین رفت (1910) ، تا در نشریه توفان کار کند. به وین بازگشت (1911) و در آنجا به تدریس پرداخت.

در جنگ جهانی اول شرکت کرد، و به سختی مجروح شد (1915)  چند سالی را به تدریس در هنرکده در سدن گذرانید(1919-1924). سپس سفری طولانی به اروپا، آفریقا، و خاور نزدیک را آغاز کرد (1924). در پراگ اقامت گزید(1934) . آثارش از سوی نازی ها در فهرست«هنر فاسد» جای گرفتند (1937). به تابعیت انگلستان درآمد(1947)، ملیت اتریشی خود را باز پس گرفت(1975). آغاز فعالیت کوکوشکا در وین به هنگامی بود که این شهر مرکز جریانهای فکری جدید در اروپا بود.

شخصیت های چون فروید، شوئنبرگ، کرس، ماکس دورژاک و آدلف لوس در آنجا می زیستند؛ و این سه نفر اخیر، دوست و حامی کوکوشکا بودند. او کارش را با مصورسازی اشعار خود آغاز کرد. این تصویرها حالتی مالیخولیایی و حساسیتی رویایی را نشان می دادند. نقاشیهایش نیز چنین حال و هوایی داشتند ، و او چندان در اندیشه ساختار کار و نظم دادن به احساس خویش نبود. با این حال ، تکچهره هایی چون پرفسور اگوست فرل (1910) ، به لحاظ تمرکز روی سر و دستان ، طراحی محکم ، و بافت سطح نقاشی شده ، نمونه اند.

 دلمردگی و بدبینی او در سالهای جنگ شدت گرفت. این نکته را در چهره خود نقاش (1917) ، به روشنی می توان دید. مسئولیت در مقام معلم (در هنر کده در سدن) ، توجه اش را به مسایل ساختار نقاشی معطوف کرد .اکنون ، خطوط مواج را – که موجب چندپارگی تصویر می شدند- وانهاد ، و عناصر را به مدد لکه های وسیع رنگماده غلیظ به هم پیوند داد. شور اکسپرسیونیست همچنان باقی ماند؛ ولی گویی او با شادمانی کشف زیبایی جهان ، کشمکش های درونی اش را به فراموشی سپرد. دستاورد تازه در منظره هایش کامل تر شد. او به همان روشی در تصویر دورنماست دست یافت که استادان پیشین – از آلتدرفر و بروگل تا ترنر- آن را آزموده بودند. در این منظره ها ، حس شگفتی از فضای بیکران و نیروی طبیعت تجسم یافته اند (مثلا”: چشم انداز رود تیمز- 1925-1926) . کوکوشکا در آثاری دیگری چون پرده سه لته پرومته ( 1950) نیز با توانایی بسیار چنین حسی را القا می کند.

در نظری کلی بر هنر کوکوشکا ، می توان درونمایه اصلی آثار را با واژه « انرژی» وصف کرد. او در نخستین پرده ها- به ویژه در تکچهره ها – غالبا”، «انرژی عصبی» خویش را می نمایاند، سپس در چشم انداز های شهری، «انرژی تاریخی»، را نشان می دهد؛ و سرانجام ، «به انرژی چرخه زندگی» روی می آورد.برای او ، انرژی به مفهوم حرکت و تحول است : در چهره نگاری ، گویی «مدل» ها را در حین سیاحت در افکار و تصمیمیاتشان غافلگیر می کند؛ در منظره نگاری ، بر جریان رودخانه و پرواز پرندگان در آسمان تاکید می ورزد؛ و در پرده های سه لته متاخرش که رویداد های پیاپی از یه افسانه را می نمایاند، این کیفیت تحول را بارزتر نشان می دهد.

از کوکوشکا ، اشعار و نمایشنامه هایی نیز به جای مانده اند؛ مثلا”: نمایشنامه ای درباره کمنیوس ، انسانگرای چه ، از جمله دیگر آثاراش : تکچهره آدلف لوس (1909) ؛ عروس باد (1914) ؛ عشاق با گربه (1917)؛ منظره دریاچه انسی (1928)؛ قتل{تصویری برای مجله توفان} (حدود 1911) . تصویر رنگی 79 را ببینید.