هنر قومی

هنر قومی: FOLKART

هنر قومی اشیا و تزئیناتی را توصیف می‌کند که به شیوه سنتی به وسیله استادکاران محلی بدون آموزش های مداوم برای مراسم مختلف از قبیل عروسی و عزا ساخته می شود کارهای خراطی و کنده‌کاری چوبی گلدوزی توردوزی حصیر بافی و سفال کاری از جمله فرآورده‌های معمول هنر قومی به شمار می آیند.

هنر قومی از مدها و سلیقه های متغیر کمتر تاثیر می پذیرد و روش های ساخت محصولات آن به صورت سنتی از یک نسل به نسل دیگر انتقال می یابند.

۱-بنوعی  هنر  سنتی، که ریشه در شیوی زندگی مردم عادی یک کشور یا یک ناحیه  دارد . شامل اشیایی است که به روال سنتی توسط صنعتگران فاقد آموزش رسمی ساخته می شوند، و برای مصارف روزمره یا در موقعیتها ی خاص (چون مراسم عروسی ،جشن ،عزاداری ) به کار می روند. کنده کاری روی چوب، گلدوزی، تور دوزی، سبد بافی، سفالگری، گلیم بافی، نقاشی پشت شیشه و غیره، از انواع مشخص هنر قومی به شمار می آیند.

2-در سده نوزدهم و اوایل سده بیستم چنین انگشتانه می شد که هنر قومی باز تاب دیر هنگام هنر حرفه یی مربوط به زمان قدیم است. (مثلا ،تصویرهای نظری سده نوزدهم در کشورهای کاتولیک را بر گرفته از هنرباروک می دانستند) ولی کارشناسان امروزی بر آنند که هنر قومی سنت مستقلی در طرح و صناعت دارد، که اگر  چه در مواردی تحت تاثیر هنر حرفه یی قرار گرفته، ویژگی و اسلوبهای خاصی را حفظ کرده است. هنر قومی از تغییر سلیقه های روز کمتر اثر می پذیرد .

3-روشهای آن در یک محل از نسلی به نسل دیگر می رسند، و الگوهای سنتی آن با اندک تغیراتی پایداری مانند (مثلا:نمدهای روستایی در ایران). محتملا استمرار هنر قومی ناشی از تداوم روستانشینی با ایل نشینی بوده است. کوششهای روشنفکران شهر نشین برای احیای هنر قومی یا بازسازی آثاری از این دست، موفقیت چندانی نداشته است(مثلا: جنبش هنرها و پیشه ها ). [با «هنر مردمی» (مثلا: نقاشی قهوه خانه در ایران) که غالبا در خارج از حوزه فر هنگ خواص جامعه پدید می آید، اشتباه نشود].

Select your comment provider from settings.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

علاقمندی ها 0