مکتب زند و قاجار:
روشی که در این دوران بوجود آمد حدود 100 سال پایدار ماند. در این دوران روش کار مبنی بر استفاده ازرنگ روغن و بوم های پارچه ای بزرگ می باشد. تولید انواع مختلفی از آثار تصویری مانند نقاشی زیرلاکی در دوران زند و قاجار رواج داشت موضوع اصلی نقاشی های زند و قاجار انسا ن است ولی انسان حالتی تصنعی دارد و به روش تزیینی تصویر می شوند.
خصوصیت نقاشی های این دوران عبارتند از:
نشان دادن انسان ولی با حالت های تصنعی و تریینی
در تصاویر شبیه سازی فدای شکوه و جلال ظاهری می شود
مردان غالبأ شخصیت هایی چون شاه و درباریان هستند و زنان جز رامشگران و مطربان
قرار داد های مشترکی در چهره و اندام آن ها دیده می شود مانند: چشم های خمار, ابروان پیوسته, کمر باریک, دست های حنا بسته و ملبس به پوشاک اشرافی متداول آن روزگار
ترکیب بندی های متقارن , ایستا و ساده می باشد و اغلب کادر های عمودی تصویر یک یا دو پیکر در اندازه های بزرگ مشغول می کند.
ابزار ها و لوازم موجود در اطراف پیکرها نیز جنبه ی نمایشی و اشرافی دارد.
تنوع رنگ ها محدود است و رنگ مایه های قرمز بیشتر حاکم است.
عنصر خط اهمیت خود را از دست می دهد و بافت مورد توجه قرار می گیرد.
نقاشان معروف این دوران: علی اشرف آقا صادق آقا باقر
قاجاریه(فتحعلی شاه) |
شهر |
شاگرد |
استاد |
میرزا بابا |
|||
مهرعلی |
|||
عبدالله خان |
|||
محمد حسن افشار |
|||
ابوالقاسم |
|||
سید میرزا |
|||
احمد |
|||
محمد (شیرین نگار) |
|||
نجف علی(آقا نجف) |
|||
رجبعلی |
اصفهان |
||
لطف علی صورتگر |
شیراز |
||
محمد شاه |
|||
ابوالحسن غفاری(ثانی) |
مهرعلی |
||
بهرام کرمانشاهی |
|||
مزین الدوله |
|||
عبدالمطلب |
|||
ابوتراب غفاری |
|||
اسماعیل جلایر |
|||
علی اکبر مصور |
|||
محمد غفاری |
Select your comment provider from settings.