وب سایت برقع

جنبش هنرها و پیشه ها: Arts and Crafts movement
جنبش اجتماعی و زیبا یی شناختی مربوط به نیمه دوم سده نوزدهم در انگلستان.
 عوامل ذهنی این جنبش عبارتند از: فکر آموزش کارهای دستی به مردم؛ موج نارضایی ازکیفیت کالاهای صنعتی که در پی نمایشگاه بزرگ 1851در بریتانیا برخاست؛ کشش فزاینده به هنر قومی؛ و نیز تمجید از محصولات و نظام صناعتگری قرون وسطی_ که گویا درآن دوران رابطۀ استاد، شاگرد و صنف از خصلتی پدرانه و پرصلح و صفا برخوردار می بود.
بسیاری ازاین نظرات را جان راسکین طرح کرد؛ ولی ویلیام ماریس کوشید اندیشه های راسکین را جامۀ عمل بپوشاند. ماریس نخست در ساختمان و اثاثۀ خانۀ خود و سپس با برپایی “بنگاه ماریس، مارشال، فاکئر” (1861) به احیای صنعت دستی در دوران ماشین همت گماشت. عرصۀ کار او متنوع بود: چاپ، پارچه بافی، رنگرزی، ساخت اثاثه و فراورده هایی ازاین دست.
بی شک، ماریس کوششی نابهنگام را دامن می زد؛ ولی بیش از آنکه به راستی سر ناسازگاری با پدیدۀ «ماشین» داشته باشد، نظام اجتماعی حاکم بر جامعۀ صنعتی را نکوهیده می شمرد او نوعی سوسیالیسم را تبلیغ می کرد و به هنری اعتقاد داشت که با اخلاق، سیاست و مذهب آمیخته باشد، اگرچه موفقیت هنری اش را عمدتاً از تزیین خانه های دولتمندان به دست آورد. به هر حال، فعالیت او نه تنها در دنیای هنر، بلکه به طور غیر مستقیم در جنبش کارگری انگلستان اثر گذاشت. از میان صنعتگران، معلمان و مبلغانی که راه او را دنبال کردند، والترکرین، کابدن سندرسٌن .س.ر.اَشبی نقش بارزی نیز بر دو جنبش کارگری آن زمان داشتند.
جنبش هنرها و پیشه ها در سالهای آخر سدۀ نوزدهم با جنبش آرنووُ آمیخته شد؛ ونیز در آلمان زمینه را برای شکل گیری جنبش زیبایی شناختی ای که  به تشکیل  بوهوس انجامید، هموار کرد.

دایره المعارف: رویین پاکباز